Zeilen naar de Oostzee.

Reisblog 6:
Dag 23; maandag 22 juni 2015: Warnemünde – Barhöft

Het lukt niet om vroeg te vertrekken, eerst moest ik een bank vinden om de scheepskas aan te vullen want in de volgende haven is er mogelijk geen flappentap.
Om 9 uur vertrokken; in de stad leek het windstil maar buiten de pieren staat er veel wind. Maar de wind staat goed, ik kan de zeilen (grootzeil en genua) direct hijsen. Daarna gaat het in sneltreinvaart richting Darsser Ort. Daar moet je van richting veranderen. Dan komt de wind van achteren en kan ik met het melkmeisje varen. D.w.z. het grootzeil aan de ene en de genua aan de andere zijde. On goose wings zeggen de Engelsen.
Ongeveer 10 mijl voordat ik het Boddengewasser in ga valt de wind weg. De motor moet worden gestart.
Als het ook nog gaat regenen besluit ik niet direct naar het eiland Hiddensee te gaan maar een tussenstop te maken in Barhöft, het wordt te laat, te koud en te nat.
Het Boddengewasser is een grote binnenzee die grenst aan de Oostzee. Je moet ervoor zorgen in de vaargeul te blijven anders loop je vast.
De waypoints voor de route naar Barhöft stonden nog van de reis van 2013 in de GPS. Barhöft 1, 2 en 3.
Ik vergiste me en koos voor Barhöft 1 in plaats van 3 en kwam verkeerd uit. De diepte werd minder dan 2 meter. Gelukkig wist ik de juiste route snel terug te vinden.
Morgen ga ik naar het dorpje Neuendorf op het eiland Hiddensee. Een volgend eiland, nummer 82 op mijn lijstje. Hoelang ik er blijf weet ik nog niet, voor overmorgen wordt er zwaar weer voorspeld.
Het was een lange tocht vandaag. Bijna 50 Mijl. Met veel wind, minder wind, geen wind en regen. De gehele avond bleef het regenen.
Ik stop er mee, schenk nog een Jägermeister in en zoek straks mijn kooi op.
Dag 24; dinsdag 23 juni 2015: Barhöft – Hiddensee / Neuendorf:
Het heeft de hele nacht geplensd van de regen. In de Almare bleef het kurkdroog.
’s Morgens nog een kleine wandeling door de haven gemaakt maar geen enkele foto gemaakt.
Tegen tienen vertrokken naar het eiland Hiddensee. Ik had gedacht dat ik er in een uurtje zou zijn maar dat viel tegen. In de vaargeul richting Stralsund kon ik de genua gebruiken. Bij boei 38 kan ik naar bakboord had ik voorbereid. Nou, dat viel tegen, de diepte ging snel terug naar 1,5 meter, daarom rechtsomkeert gemaakt naar de geul. Bij boei 40 passeert een veerboot de Almare en slaat af richting Hiddensee. Ik kan hem volgen. Om 13.00 uur bereik ik de jachthaven van Neuendorf. Onderweg was het koud maar in de luwte van de haven komt zelfs de zon door en kom ik op temperatuur. Het bleef vandaag zonnig. Eilandweer!
Het eiland is een bezoek waard. Qua sfeer wellicht te vergelijken met Vlieland of Schiermonnikoog.
Het eiland kent drie dorpjes met elk een eigen haven. Neuendorf, Vitte en Kloster. De veerschepen gaan naar alle haventjes. Er varen ook veel watertaxis. Ik fiets naar alle dorpjes en doe boodschappen in Vitte. Voor de komende dagen heb ik voldoende proviand.
Naast me in de haven ligt een platbodem met een echtpaar uit Koudum. Hij is 80 jaar oud en wil vanaf volgend jaar minder grote afstanden zeilen. Maar Denemarken is nog wel haalbaar zegt hij.
Morgen ga ik verder. Langs Stralsund naar de Greifswalder Bodden. Is het eilandje Rüden bereikbaar? Daarna komt Polen in zicht!
Dag 25; woensdag 24 juni 2015: Hiddensee – Lubmin:
Ik had de wekker gezet op 7.30 uur maar werd een kwartiertje eerder wakker. Meestal zet ik geen wekker in de vakantie maar ik moet om 12.20 uur de klapbrug van Stralsund passeren.
Ondanks de harde wind vertrek ik iets voor negenen. Je moet op drie uur rekenen om 14,5 Mijl naar de brug te zeilen. Door de harde wind gaat het met grote snelheid. Ik gebruik slechts de genua. Geen grootzeil want het waait te hard. De tocht is helemaal bezeild; in het begin wel erg aan de wind. Om 11.20 uur lig ik al voor de brug van Stralsund; een uur te vroeg. Stralsund is een oude Hanse stad. De moeite waard voor een tussenstop. Maar als ik overal stop kom ik nauwelijks verder.
Een medezeiler raad me aan niet naar Rüden te gaan want er zijn totaal geen voorzieningen, geen water, geen toiletten, geen douches. Slechts vogels. Lubmin vindt hij ook geen goede bestemming want er is een kerncentrale. Die zijn echter in Duitsland allemaal uitgeschakeld! Omdat Lubmin redelijk op mijn route naar Swinemünde ligt kies ik er toch voor.
Na Stralsund kwam ik in de Greifswalder Bodden. Mooie zeilgebieden hebben ze hier. Er zijn weinig schepen op het water vanwege de wind. Op de Bodden viel het wel weer mee, slechts op het laatst ging het weer vreselijk waaien. Toch lastig als je moet aanleggen in een vreemde jachthaven.
Het solovlaggetje aan de achterstag helpt weinig. Zeil je mee met een regatta? Kom je uit Japan? Waar dient het vaantje voor? In Lubmin is er niemand om te helpen, het lukt me om alleen goed aan te leggen. Lastig, de vrije plaatsen hebben een groen plaatje. Maar je moet er eerst voorbijvaren om het te herkennen, daarna moet je terugvaren en wordt je door de wind ontzettend opzij gezet. Daarna moet je met volle kracht de box binnenvaren en uiteraard weer op tijd stoppen. Ik zoek steeds een ligplaats waarin ik met de boeg in de wind kan liggen anders waait de koude wind steeds in de kajuit. Het is nog steeds te koud.
Mijn elektronische apparatuur aan boord doet moeilijk; de automatische piloot weigert nu totaal en de dieptemeter geeft steeds ankeralarm af. Vanavond demonteer ik de automatische piloot en probeer hem te repareren. Ik verwacht dat de dieptemeter morgen weer normaal werkt als ik hem weer opnieuw inschakel. De automatische piloot is voor een solozeiler een onmisbaar apparaat.
Om vijf uur kon ik vastmaken en me daarna aanmelden. Vanavond heb ik het nodige te doen: Eerst het fornuisje met spiritus vullen, eten koken, afwassen, koffie zetten. Naar de receptie om de code van het internet te vragen. Computer uit de bakskist halen en het internet op voor het weer (Deutsche Wetter Dienst), Windguru raadplegen voor de wind, de bank voor de financiën, Outlook voor de E mailberichten etc.. De weer-, en windberichten sla ik op zodat ik die ook kan raadplegen als ik de volgende dag geen verbinding met het net heb. Automatische piloot demonteren (kan niets verkeerds vinden). En daarna schrijf ik het reisblog en bel af en toe met de achterblijvers. Nu moet ik de zeekaarten tevoorschijn halen om de reis van morgen voor te bereiden. Doel: Swinoujscie in Polen. (de Duitsers zeggen Swinemünde) En last but not least moet ik de foto’s in Picasa zetten. De foto’s ook in het reisblog opnemen vind ik te veel werk.
NB.: van de voorgaande vier reizen heb ik PDF files gemaakt met foto’s. Degene die belangstelling hebben moeten zich maar melden.
Dag 26; donderdag 25 juni 2015: Lubmin – Swinoujscie:
In Lubmin is niets te beleven, slechts geschikt als tussenhaven. Ik vertrek er om 9.45 uur. Na de havenuitgang kan ik het grootzeil en de genua hijsen. In de haven durfde ik de automatische piloot nog niet te gebruiken, maar buiten de haven houdt hij de Almare weer goed op koers. Gelukkig; hij doet het weer.
Voor en na het eilandje Rüden moet ik 5 maal de koers sterk aanpassen om voorbij ondiepe delen te kunnen zeilen. Ik had het goed voorbereid.
De dieptemeter blijft toch voor problemen zorgen. Hij geeft ongeveer om de 30 seconden ankeralarm aan. Ik kan het alarm uitschakelen maar hij geeft steeds opnieuw alarm. En juist in de ondiepe delen heb je de dieptemeter nodig. Toen ik in dieper water kwam heb ik de gebruiksaanwijzing erbij gehaald. Omdat de piloot wel werkt kan ik in alle rust trachten de meter opnieuw te installeren. Het lukt echter niet. Na ettelijke pogingen geef ik het op en schakel ik de meter totaal uit. Geen gepiep meer.
Om kwart voor vijf leg ik de Almare vast in het jachthaventje van Jachtclub "Czery Wiatry" (Vier Winden) in Swinoujscie. Het haventje is boordevol; ik kan er nog net bij. Het is een rommelig haventje. Het wordt opgeknapt, maar niet professioneel. Ik had iets door moeten varen voor een “echte” jachthaven.
Na het eten naar de stad gefietst en zloty’s gehaald. In veel winkels mag je hier met Euro’s betalen.
De stad grenst direct aan Duitsland.
Omdat in veel jachthavens ’s avond de poort wordt gesloten, vraag ik iemand in het Engels en Duits of dat hier ook het geval is. Ik krijg slechts het internationale gebaar van niet begrijpen. Als ik een uurtje later terugkom is het hek naast de poort niet op slot.
Ik blijf hier een dagje extra liggen om de stad te verkennen. In Polen was ik nog nooit.
Wordt het weer beter? Ik vertrok uit een koud Duitsland. Onderweg werd het aangenaam warm.
Dag 27; vrijdag 26 juni 2015: Rustdag Swinoujscie:
Inderdaad, het was vandaag uitstekend weer. Gaat het weer verbeteren? Slecht was het niet de eerste weken, maar wel koud.
Het lukt me nog niet om het ankeralarm uit te schakelen. In de haven is er geen alarm omdat de diepte niet veranderd. Meter uitbouwen, demonteren en de luidspreker uitschakelen? Ik heb het eerder gedaan bij vorige meters. Maar het blijkt dat de meter niet te demonteren is. Wat nu? Ik vind een andere oplossing; het lukt me om de waarde van het alarm te verhogen naar 100 meter. Dan gaat hij pas piepen bij een diepte van 100 meter. Eens heb ik een diepte gemeten van 114 meter. Dat gaat deze reis denk ik niet meer gebeuren. Probleem opgelost? Dat moet morgen op de Oostzee vastgesteld worden.
Jachtclub "Czery Wiatry" (Vier Winden) ligt ver vanaf het centrum maar op mijn vouwfietsje valt het wel mee. Weer twee jerrycans benzine gehaald. Volgens het computerprogramma Windguru zal er morgen in deze omgeving geen of nauwelijks wind zijn. Het ijzeren zeil moet worden gebruikt.
’s Middags naar Swinoujscie gefietst en het moderne centrum verkend. Het Pools is onverstaanbaar, omdat het stadje grenst aan Duitsland hoor je veel Duits. Drie woorden Pools ken ik ondertussen: nazdrowje (proost), dobzre (goed) en uwaga (waarschuwing). Uwaga staat bij de ingang van dit jachthaventje met de afbeelding van een hond erbij. En inderdaad er is een grote Duitse herder om het terrein te bewaken. Volgens mij is het een goedaardige lobbes.
Aan het eind van de middag boodschappen gedaan en teruggefietst naar de Almare. Morgen wil ik naar Mrzezyno of Kolobrzeg; Ost Deep en Kolberg waren de Duitse namen vroeger. Wellicht is Kolobrzeg te ver.
Dag 28; zaterdag 27 juni 2015: Swinoujscie – Kolobrzeg:
Vroeg opgestaan want er is een lange tocht voor de boeg. Voor achten ben ik op de Swina en verlaat Swinoujscie. Buiten de pieren hijs ik de zeilen: grootzeil en genua; er is wind. Een beetje maar, genoeg om de zeilen te doen bollen. De motor blijft draaien anders gaat het veel te langzaam. Zonder motor is de snelheid om en nabij 2 knopen. Met de motor haal ik tot 7 knopen. Iets meer dan 48 mijl moet ik afleggen naar Kolobrzeg. Over de reis valt weinig te vertellen, is redelijk eentonig. Via een kleine omweg omvaar ik het Poolse schietgebied.
De automatische piloot doet zijn plicht, ik kan onder het varen lezen en naar de muziek van mijn Ipod luisteren. Tot om vier uur de batterij van het apparaatje leeg is. Maar dan lig ik voor de haveningang van Kolobrzeg. Om tien voor vijf lig ik in de jachthaven naast Saartje, een NL schip.
De dieptemeter geeft geen alarm meer. Hij piept niet meer. Gelukkig!
Na aankomst is er tijd voor een biertje. De Poolse blikjes bier zijn echter veel te groot voor mij. Een halve liter, voor mij te veel! Om weer nuchter te worden maak ik een kleine fietstocht in de nabije omgeving. Het gevolg is dat ik laat eet.
Ik weet nog niet of ik hier een dagje blijf. Volgens een Duitse buurman naderen er nieuwe problemen. De NATO oefent ten Noorden van Kolobrzeg. Ze laten hun spierballen zien aan Poetin. Blijf van de Baltische Staten af! Die oefeningen zouden een week lang kunnen duren.
Ik kan nog één haven noordelijker: Darlowo (Rügenwalde) Daarna wordt er geschoten.
Morgen wil ik me verder laten informeren. Wat zijn de mogelijkheden of moet ik een alternatieve route volgen?