Zeilen naar de Oostzee

Reisblog 1:
Dag 1; zondag 31 mei 2015: Numansdorp – Dordrecht:
De Chinezen zeggen dat een lange tocht bij de eerste stap begint. Ze hebben gelijk, maar ik begon vanmorgen op de fiets.
Van Klaaswaal naar Numansdorp, het is een kleine afstand. Wel een afstand met tegenwind, maar dat is niet erg want deze wind is weer gunstig om te kunnen zeilen.
Er staat een behoorlijke wind. Op het grootzeil en de fok bereik ik snelheden van meer dan 7,7 mijl. (voor de landrotten: dat is ongeveer 13 Km) Bij de afslag Hollands Diep – Dordse Kil moet ik gijpen. Ondanks de harde wind gaat dit goed.
Ongeveer 12.30 uur bereik ik de wachtsteiger bij de bruggen Dordrecht – Zwijndrecht. Volgens de havendienst kan ik om 13.12 uur door de brug. Dat komt goed uit, daarna is de middagpauze van de havenmeester van het Maartensgat voorbij en kan hij de Mazelaarsbrug voor mij openen. Voor de zeilers onder ons; gebruik voor het contact met de havenmeester niet de handmarifoon maar de boordmarifoon. Het signaal komt dan veel beter door. Voor tweeën heb ik de Almare vastgemaakt.
Voor drieën meld ik me bij dochter Judith. Haar partner Theo is jarig, zodoende. Gisteren vierde zoon Edwin zijn verjaardag.
Onderweg naar Dordrecht bleef het droog. Maar nu - ’s avonds - is het gaan regenen.
Het ziet er naar uit dat ik mijn vaarplannen iets moet wijzigen. Ik wilde de tweede dag direct naar en door Amsterdam varen. Maar dinsdag gaat het stormen volgens Windguru. Onder die omstandigheid wil ik liever niet op het Markermeer zijn. Ik doe de etappe naar Amsterdam – in beschut water – nu in twee dagen en vaar woensdag van Amsterdam naar Enkhuizen.
Ondanks de harde wind was het een fijne tocht van maar 11,9 mijl. De kop is eraf, morgen verder.
Dag 2; maandag 1 juni 2015: Dordrecht – Nieuwe Meer:
Om 9 uur uit het Maartensgat vertrokken. Ik was iets te laat. De brug was net weer dicht, maar de havenmeester was bereid om nog een keer te openen. De brug van Alblasserdam was geen obstakel; ik kan er net onderdoor. Wel een obstakel is de brug bij de Algerakering. Ik kan niet onder de kering door en moet door de brug. De brug opende niet om 10 uur 20; ik moest bijna een uur wachten. Zo ook bij de spoorbrug van Gouda. Deze opent slechts 4 x per dag. Verder ging de reis erg vlot. Ik besloot daarom om door te varen naar Amsterdam. Bij de Bosrandbrug kort voor Amsterdam meldde de brugwachter dat de staande mast route door Amsterdam gestremd is. Ergens onderweg is een storing. Men verwacht dat deze storing snel is verholpen. Vermoedelijk kan ik woensdagmorgen door Amsterdam. Een gedwongen vrije dag! Eigenlijk komt e.e.a. goed uit want voor morgen wordt zwaar weer verwacht.
Om 9 uur ’s avonds kon ik vastmaken in een jachthaven van de wsv Amsterdam aan het eind van de Nieuwe Meer. Aan de wachtsteiger is er geen walvoeding en in de jachthaven wel, zodoende. Nu kan ik de koellade blijven gebruiken!
Het is nu bijna middernacht, tijd om de gaan pitten.
Dag 3; dinsdag 2 juni 2015: Nieuwe Meer – Lisse:
Bij het opstaan klettert de regen op het dek en het waait behoorlijk. Toen het eventjes droog werd ben ik naar de sluiswachter van de Nieuwe Meer sluis gefietst. De sluiswachter had slecht nieuws. Hij verwacht dat ik pas de 8e juni door Amsterdam kan varen. Dat duurt me te lang. Er zijn twee keuzes: 1e de mast strijken en toch door Amsterdam varen of 2e via Haarlem varen. Ik kies voor Haarlem en ondanks het de felle wind vertrek ik direct. Met zoveel wind zeil ik niet buitengaats, maar in het beschutte binnenland durf ik het wel.
Ik moet nu een deel van de route terugvaren. De wind is erg wisselend, soms is er bijna geen wind en een moment later meet de windmeter meer dan 30 knopen per uur. Eén maal 33,5. Dat komt neer op windkracht 7. (Bijna storm) Gelukkig werken bijna alle brugwachters mee en hoef ik niet lang op een brugopening te wachten. Er zijn zo weinig mensen uitgevaren dat ze blij zijn iets te doen te hebben.
Om half vier bereik ik de spoorbrug aan het eind van de Kagerplassen. Direct daarna is een snelweg. Om 19.39 uur mag ik beide obstakels passeren. Mijn kleine scheepje veroorzaakt een grote file op de snelweg.
Ongeveer drie mijlen erna leg ik iets na achten vast in de jachthaven van Lisse.
Morgen vaar ik via Haarlem richting het Noordzeekanaal. Hoever ik kom weet ik nog niet. Ik hoop dat de brugwachters een beetje meewerken. Dat kan in Haarlem moeilijk worden voorspelt men in Lisse.
Dag 4: woensdag 3 juni 2015: Lisse – Spaarndam:
Tussen Amsterdam en Haarlem is een grote snelweg, een obstakel voor zeiljachten. Ze mogen er slechts drie keer per dag passeren. Door de week is dat om 10.30 / 14.15 / 19.45 uur. Buiten de spitstijden om het verkeer zo weinig mogelijk te hinderen.
Ik vertrok om 9.15 uur uit Lisse. Niet alle brugwachters werkten mee. Sommige bepalen dat ze slechts per kwartier de brug openen. Voor twaalven bereik ik Haarlem. Tot mijn verbazing worden daar bijna alle bruggen snel geopend, behalve de laatste; een spoorbrug. Hiervoor moest ik een half uurtje wachten. Je begrijpt het; 14.15 uur was net niet meer haalbaar en ik besluit om in Spaarndam in jachthaven de Rietpol te overnachten. Ik was er vier jaar geleden, na mijn tocht rondom Denemarken.
Toen kon je in Spaarndam benzine kopen, maar dat kan sinds een half jaar niet meer. Een jongedame in de watersportwinkel van de Rietpol verwijs me naar Santpoort; op ongeveer 3 Km afstand. Die afstand overbrug ik op mijn vouwfietsje. Heen wind tegen en terug windje mee. De wind is trouwens afgenomen en het zonnetje komt door. In de loop van de middag is de hemel strakblauw en de temperatuur stijgt tot meer dan 20 graden. Het vakantiegevoel begint te komen.