Zeilen naar de Oostzee

REISBLOG 17:
Dag 81; woensdag 19 augustus 2015: Kalmar – Utklippan:
Om 9 uur vertrokken van Kalmar. Er kan worden gezeild, de oostenwind blijft nog een poosje. Er is iets minder wind dan eergisteren. Toch zit de vaart er goed in. Om half twee ben ik al ter hoogte van Kristiansopel. Te vroeg om te stoppen, bovendien ligt de havenopening op het oosten, dus erg onrustig. Dat is ook het geval met de volgende jachthaven Sandhamn. Daarom weer een knoop doorgehakt, ik ga gelijk door naar Utklippan. Dit deel van mijn route had ik nog niet voorbereid, dat moet nu dus onder het zeilen gebeuren. Ik heb de route eerder gezeild maar dan in omgekeerde richting.
Na 43 mijl zeilen bereik ik om ongeveer 5 uur Utklippan. Utklippan bestaat uit drie kleine eilandjes. Het was vroeger één grote rots. Met explosieven heeft men er voor de oorlog een vissershaven van gemaakt. Omdat de Oostzee in deze omgeving zuurstofarm is wordt er vrijwel niet meer gevist. De consumptievis komt uit de Noordzee of het Skagerrak. Nu is het een natuureiland met een jachthaven. Voorzieningen zijn er niet op twee schijthuizen na. Twee jaar geleden zat ik in eentje opgesloten. De deur was in het slot gevallen maar ik wist me te bevrijden met mijn arm door het hartje van de deur.
Toen kwam er nog een havenmeester langs om het havengeld te innen, nu staat er een automaat.
De havenmeester gaf je de forkost. Ik verstond hem niet, hij bedoelde de weather forecast.
Morgen vaar ik naar het eilandje Hanö. De afstand is bijna 30 mijl. Voor de wind. Vandaag was het windkracht 4 – 5. Morgen is het windkracht 4.
Voor het vervolg van de reis moest ik weer diep in de bakskist duiken voor de volgende zeekaarten. Ondanks mijn voorzorg is een klein deel van de kaarten een beetje nat geworden. De kaarten van het IJsselmeer (van 2008) drogen op dit moment in de kajuit. Later moet ik de kaarten van de Nederlandse Waddenzee drogen. De andere kaarten zijn kurkdroog.
Dag 82; donderdag 20 augustus 2015: Utklippan – Hanö:
Om ongeveer 9 uur vertrokken van Utklippan. Bijna recht voor de wind. De fok zit dan in de windschaduw van het grootzeil en heeft daarom minder nut. Ik had de fok beter kunnen vervangen door de genua. Door de fok uit te bomen heeft hij iets meer nut.
In de buurt zijn schietoefeningen van de Zweedse marine. Onderweg zie ik een baken. Het baken blijkt echter te varen. Het is een onderzeeër. Willen ze me duidelijk maken dat er schietoefeningen zijn? Of denken ze dat ik een Russische spion ben? Mijn marifoon staat aan, maar ze maken geen contact. Ze achtervolgen me eventjes en laten me daarna mijn gang gaan.
Er is minder wind dan ik had verwacht. De snelheid van de Almare wordt steeds minder. Als ik vandaag iets van het eiland Hanö wil zien moet ik de motor starten. Van de ongeveer 30 mijl heb ik 10 mijl gezeild, 10 mijl motorgezeild en 10 mijl alleen op de motor afgelegd. Het gevolg is dat ik voor 4 uur kan vastmaken. Tijd voor een aankomst-biertje en een ritje op de fiets over het eiland. Eigenlijk is het een eiland om langer te blijven maar ik ben lang genoeg onderweg geweest, ik wil naar huis en de wind is nu nog gunstig.
Het eiland Hanö is erg klein, 1 x 2 mijl ongeveer. Het dorpje is snel bekeken, winkels zijn er niet, er is slechts een kiosk in de haven. Ik fiets naar de vuurtoren maar moet halverwege afstappen, de weg gaat te veel heuvelopwaarts. De vuurtoren staat op een grote rots, het uitzicht is erg goed.
Er is een klein leuk museumpje in de haven, onbemand.
’s Avonds is er een “rampen” - oefening in de haven. De dokter komt naar het eiland met een waterscooter.
Morgen wil ik verder naar Simrishamn. Op het moment ben ik nog 450 mijl verwijderd van mijn thuishaven Numansdorp.