Zeilen naar de Oostzee
Door: Nico de Vries
Blijf op de hoogte en volg Nico
18 Augustus 2015 | Zweden, Kalmar
REISBLOG 16:
Dag 76; vrijdag 14 augustus 2015: Oxelösund – Gryts Varv:
Afstand volgens mijn log 34 mijl. Om vijf uur ’s middags maak ik de Almare vast aan een langssteiger. Er zijn ook boxen maar ik geef de voorkeur aan een langssteiger want dan kan ik de fiets beter aan land zetten.
Meestal kom ik iets vroeger aan in een haven maar de laatste 10 – 14 mijl kon er worden gezeild. Zelfs de motor kon worden opgeklapt. De snelheid varieerde van 1 tot 5 mijl.
Een Nederlander hielp me met aanleggen. Hij is met een Zweedse getrouwd, heeft hier een zomerhuis en werkt in Engeland. Hij zeilt in Zweden met een zeilschip van 1920!
Verder is er over deze dag weinig te vertellen. Omdat ik nu voornamelijk naar het zuiden vaar is de afstand tot de thuishaven nu nog 576,2 mijl. (hemelsbreed) Het zal nog wel een maandje duren voordat ik thuis ben.
Morgen vaar ik naar Idö. Een erg mooi eilandje waar vroeger de loods met een roeibootje aan boord van zeeschepen werd gebracht. Ik was er eerder.
Vanaf Idö wil ik oversteken naar Visby op het eiland Gotland. Dit eiland moet ik bezoeken! Een bezoek aan Visby is de moeite waard. Ik hoop op deze langere oversteek te kunnen zeilen.
Het ontspanknopje van mijn fototoestel was verdwenen. Gelukkig vond ik hem terug in het fototasje. Het was niet gemakkelijk om het knopje opnieuw te bevestigen. Met 2 seconden lijm zit hij weer muurvast en gelukkig; het apparaat doet het weer!
Dag 77: zaterdag 15 augustus 2015: Gryts Valv – Idö:
Ik ben vroeg wakker en vertrek al om 8.15 uur van Gryts Varv. Het is moeilijk om de juiste doorgang naar de geplande route te vinden. De eerste doorgang werd te ondiep; bij 1,5 meter ben ik omgekeerd en vond daarna de juiste route.
Oostenwind, er kan worden gezeild. Ik hijs slechts de genua, er staat een behoorlijke wind. Windkracht 5.
Omdat ik erg vaak van koers moet veranderen waag ik het niet om ook het grootzeil te hijsen. Wellicht was het beter geweest slechts het grootzeil te hijsen want de genua neemt erg veel zicht weg zodat je de boeien en bakens niet of slecht kunt zien. Ik probeer twee Zweedse schepen te volgen. Later schrik ik van de route die ze nemen. Voor hen is de route bekend. Ze gaan door nauwe doorgangen tussen twee eilanden. In mijn poging om ze bij te houden – zij varen onder vol tuig – neem ik één keer een binnenbocht en klap met mijn kiel op een rots. Boem is ho! Gelukkig ben ik snel vrij van de rots en besluit geen tussendoortjes meer te nemen en de twee snelle Zweden hun gang te laten gaan.
Soms gebruik ik tussen twee eilandjes de motor om de vaart erin te houden als de wind helemaal wegvalt. Als de vaart eruit is kun je geen koers aanhouden!
Vlak voor Idö treft een grote dwarszee de Almare, ik werd zeiknat. Ik had wel mijn zeiljack aan maar niet de zeilbroek. Mijn spijkerbroek is daardoor schoner geworden, er zat nog vuil van het anker aan.
In de jachthaven van Idö werd ik door een Duitse zeiler verwezen naar een plekje aan een langssteiger. We lagen beide op hetzelfde moment in Mariehamn. Bijna alle schepen liggen hier aan een “achtertamp”. Dit is een lijn die van de steiger naar een betonblok onder water gaat. Je gebruikt deze lijn als een ankerlijn. Anderen maken vast met behulp van een hekanker.
Ik weet de weg op Idö, maar er is een klein eilandje naast Idö over een bruggetje te bereiken. Norra Bockholmen. Een beauty van een eiland. Hier heerst de natuur, er zijn geen andere mensen op het eilandje. Je ziet naaldbomen, loofbomen, heide, mos waarin je centimeters wegzakt, paddenstoelen en vooral veel grote rotsblokken. Het paadje dat ik volg is erg smal, vaak is er geen pad en loop je over de rotsen.
Ook breng ik nog een bezoekje aan de uitkijktoren op Idö. Deze toren werd vroeger gebruikt door de loodsen. Een deel van hun apparatuur bevindt zich nog in de toren.
Vooral het bezoekje aan het kleine eilandje Norra Bockholmen maakt mijn stemming een ietsje beter; ik heb de pest in! Tot en met donderdag staat er een fikse oostenwind en om Gotland te bereiken moet ik naar het oosten. 50 mijl tegenwind kan, maar ik wil het niet! De gemelde golfhoogte is 1,5 meter. Het vergt te veel van de Almare en van zijn schipper. Jammer, ik had me verheugd op een bezoek aan o.a. Visby.
Meer dan 5 dagen wachten op een betere wind wil ik ook niet.
Hoera, kleinkind Tijn is jarig. Acht jaar. Hij heeft geen tijd om aan de telefoon te komen want hij zit midden in een computergame.
Morgen zet ik koers naar Byxelkrok op het eiland Öland.
Dag 78; zondag 16 augustus 2015: Idö – Byxelkrok:
’s Morgens moet eerst de genua worden vervangen door de fok. En de watertank moet worden gevuld anders heb ik geen koffie. Ik vertrek niet zonder een gevulde thermosfles koffie.
Iets na tienen kan ik vertrekken en gelijk uit de haven de zeilen hijsen. Het wordt een echte zeildag. Byxelkrok bereik om drie uur. De laatste drie mijl tref ik windkracht 6. De motor werd slechts gebruikt om de havens uit en in te gaan.
Twee jaar geleden was de jachthaven van Byxelkrok boordevol. Volgens een buurman wilde de havenmeester een recordaantal aan schepen halen. Dat was in juli. Juli is de vakantiemaand in Zweden. In augustus beginnen de scholen weer. Daarom is de haven van Byxelkrok nu bijna leeg. Vanaf nu is er steeds plaats in de jachthavens in Zweden. In Denemarken en Duitsland is de vakantie meer gespreid.
Ook de winkels zijn op zondag minder lang open. Ik moet de boodschappen morgenvroeg doen.
Byxelkrok is een klein dorpje op het noordelijke deel van het eiland Öland. Op de laatste 12 Km wonen slechts 1200 mensen vertelde een Duitse voorbijganger. Hij heeft een zomerhuis op Öland.
Morgen hoop ik Revsudden te bereiken. Revsudden ligt op het eiland Skäggenäs.
Wat heeft De Vries toch met eilanden? Ik lees nu het boek “Over eilanden en andere streken” geschreven st serie boeken over eilanden. Eilanden blijven me fascineren. Vooral de kleine waarop geen of weinig mensen wonen. Je maakt er makkelijk contact met de bewoners. En je kunt er niet verdwalen. Eilanden zijn zo fijn overzichtelijk. In een stad ben je alleen tussen velen, op een eiland heb ik dat gevoel niet.
Het boek “Hoe de Noordzee ons vormde” heb ik intussen uitgelezen. Ik kreeg het van Theo & Judith en kan het een ieder aanbevelen. In het boek wordt de geschiedenis van ons land en de ons omringende landen beschreven. Op een eerlijke manier. In de nationale geschiedenisboeken wordt vaak gesjoemeld met de waarheid.
Morgen wordt het een lange zeildag, naar Skäggenäs is het bijna 40 mijl. De wind is gunstig!
Dag 79: maandag 17 augustus 2015: Byxelkok – Kalmar:
’s Morgens eerst boodschappen gedaan in de plaatselijke supermarkt. Ik wist de weg er naar toe nog.
De winkel gaat om 9 uur open en ik sta al om kwart voor negen voor de deur. Daarom een extra rondje gefietst. Om half tien is alles gestouwd aan boord en kan ik aan de volgende etappe beginnen.
De wind is erg afwisselend qua sterkte. Het varieert tussen windkracht 4 en 6. Maar overwegend heb ik halve wind. (Voor de landrotten: de wind komt van opzij) Dat geeft behoorlijke snelheden: de hoogste waarde was 9,1 knoop en een daggemiddelde van 6,6! Het betekent bovendien hard werken.
Na een uur ben ik ter hoogte van het bijzondere eiland Bla Jungfrau. Twee jaar geleden kom ik het niet bezoeken want het bootje was al volgeboekt. Nu is het bezoekseizoen net voorbij.
Ik ga Skäggenäs voorbij. Het is een kleine haven en de opening is naar het oosten gericht, daar waar de harde wind vandaan komt. De jachthaven Revsudden is geen Gasthamn en ik weet niet of ik er mag blijven overnachten. Twee redenen om door te varen. Met een rotgang gaat het door naar Kalmar.
Direct na de brug van Kalmar naar het eiland Öland ligt de Gasthamn van Kalmar. Gasten mogen niet naar de andere jachthavens in Kalmar!
Het systeem Gasthamn is een goedbedoeld, maar slecht systeem naar mijn mening. Ik ga liever naar een gewone jachthaven waar ook de locals liggen. Van hen kun je goede informatie verwachten over de te volgen route. De Zweden zijn meer bezitterig, ze wensen hun plaats in de jachthaven niet te delen met anderen. In de Nederlandse verenigingshavens stel je wel je plekje ter beschikking. De bezoekers betalen dus voor jouw ligplaats. Het brengt profijt voor de vereniging en je betaalt zelf minder jaar liggeld.
Omdat ik moe ben aan het einde van deze lange dagreis van ongeveer 45 mijl vergis ik me in de richting van de Gasthamn en kom eerst in twee lokale havens waar ik niet mag liggen. In de eerste haven loop ik vast; te weinig diepgang. Door de kiel hoog te draaien kom ik weer los en kom weer in een verkeerde haven uit.
Omdat ik nu wel de GPS goed aflees weet ik de richting naar de Gasthamn en probeer deze te bereiken. Dat was ook weer fout want halverwege knal ik met de kiel op een rots. Boem is weer ho! En het geeft een deuk in mijn zelfvertrouwen. Met een grote bocht bereik ik de ingang van de juiste haven.
Uiteindelijk maak ik vast tussen twee grote Duitse zeilschepen en wordt bij het vastmaken geholpen door de Zwitserse buurman Hans die ik in Byxelkrok had leren kennen.
Ik besluit om morgen hier te blijven, een rustdag te nemen en Kalmar te verkennen.
Dag 80; dinsdag 18 augustus 2015: Rustdag Kalmar:
Deze rustdag was echt nodig, het is niet goed om iedere dag van haven naar haven te varen.
Deze morgen breng ik dan ook in alle rust door en lees veel. Daarna doe ik de boodschappen en ga naar de apotheek. Ik heb weer last van een koortslip. Ik krijg een tube zalf mee en het advies af en toe een paracetamol te nemen. Door al die dagen in de buitenlucht en de stress die het zeilen af en toe geeft heb ik een overdosis gehad met als gevolg een koortslip.
Het weer is nog erg goed, beter dan in Nederland zag ik op het journaal.
Wel was er ook vandaag veel wind. Ook in de haven gaat de Almare behoorlijk op en neer.
’s Middags heb ik Kalmar bezocht, op de fiets en kon zo alle mooie plekjes fotograferen. De toren, de kerk en het slot. Kalmar is een kleine stad. In één dag kun je er veel bekijken.
’s Avonds werd ik uitgenodigd door Hans en Monica uit Zwitserland. Zij hebben hun zeilschip de Libertine in Heiligenhafen ondergebracht en maken vooral zeilreizen op de Oostzee. We zagen elkaar regelmatig op onze route en hebben beide een reisblog.
Nu is het na elven, tijd om te gaan pitten. Morgen is er minder wind en wil ik naar Kristansopel.
Daarna naar Utklippan, Hanö, Simrishamn, Ystad, Gislovs Läge, Klintholm Havn, Gedser, Grossenbroder Fähre, Laboe, het Kieler Kanaal. Daarna wordt het erg afhankelijk van de wind. Bij een totaal verkeerde wind via Otterndorff, de mast strijken en naar Bremerhaven, of via de Eider naar Tönning en Helgoland, of bij oostenwind of weinig wind via Cuxhaven naar Wangerooge. In het Kieler Kanaal moeten er knopen worden doorgehakt. Binnen veertien dagen kan ik daar zijn. Ondertussen heb ik gehoord dat de staande mast route door Nederland gesloten is vanwege twee gevallen hijskranen in Alphen aan de Rijn. De werkzaamheden duren daar zeker twee maanden. Ik moet dus vanaf Amsterdam naar IJmuiden, Scheveningen en door het Slijkgat richting het Haringvliet om in Numansdorp te kunnen arriveren.
Wellicht moet ik een alternatieve route kiezen en nog meer de motor gebruiken? Ik weet het nog niet.
Dag 76; vrijdag 14 augustus 2015: Oxelösund – Gryts Varv:
Afstand volgens mijn log 34 mijl. Om vijf uur ’s middags maak ik de Almare vast aan een langssteiger. Er zijn ook boxen maar ik geef de voorkeur aan een langssteiger want dan kan ik de fiets beter aan land zetten.
Meestal kom ik iets vroeger aan in een haven maar de laatste 10 – 14 mijl kon er worden gezeild. Zelfs de motor kon worden opgeklapt. De snelheid varieerde van 1 tot 5 mijl.
Een Nederlander hielp me met aanleggen. Hij is met een Zweedse getrouwd, heeft hier een zomerhuis en werkt in Engeland. Hij zeilt in Zweden met een zeilschip van 1920!
Verder is er over deze dag weinig te vertellen. Omdat ik nu voornamelijk naar het zuiden vaar is de afstand tot de thuishaven nu nog 576,2 mijl. (hemelsbreed) Het zal nog wel een maandje duren voordat ik thuis ben.
Morgen vaar ik naar Idö. Een erg mooi eilandje waar vroeger de loods met een roeibootje aan boord van zeeschepen werd gebracht. Ik was er eerder.
Vanaf Idö wil ik oversteken naar Visby op het eiland Gotland. Dit eiland moet ik bezoeken! Een bezoek aan Visby is de moeite waard. Ik hoop op deze langere oversteek te kunnen zeilen.
Het ontspanknopje van mijn fototoestel was verdwenen. Gelukkig vond ik hem terug in het fototasje. Het was niet gemakkelijk om het knopje opnieuw te bevestigen. Met 2 seconden lijm zit hij weer muurvast en gelukkig; het apparaat doet het weer!
Dag 77: zaterdag 15 augustus 2015: Gryts Valv – Idö:
Ik ben vroeg wakker en vertrek al om 8.15 uur van Gryts Varv. Het is moeilijk om de juiste doorgang naar de geplande route te vinden. De eerste doorgang werd te ondiep; bij 1,5 meter ben ik omgekeerd en vond daarna de juiste route.
Oostenwind, er kan worden gezeild. Ik hijs slechts de genua, er staat een behoorlijke wind. Windkracht 5.
Omdat ik erg vaak van koers moet veranderen waag ik het niet om ook het grootzeil te hijsen. Wellicht was het beter geweest slechts het grootzeil te hijsen want de genua neemt erg veel zicht weg zodat je de boeien en bakens niet of slecht kunt zien. Ik probeer twee Zweedse schepen te volgen. Later schrik ik van de route die ze nemen. Voor hen is de route bekend. Ze gaan door nauwe doorgangen tussen twee eilanden. In mijn poging om ze bij te houden – zij varen onder vol tuig – neem ik één keer een binnenbocht en klap met mijn kiel op een rots. Boem is ho! Gelukkig ben ik snel vrij van de rots en besluit geen tussendoortjes meer te nemen en de twee snelle Zweden hun gang te laten gaan.
Soms gebruik ik tussen twee eilandjes de motor om de vaart erin te houden als de wind helemaal wegvalt. Als de vaart eruit is kun je geen koers aanhouden!
Vlak voor Idö treft een grote dwarszee de Almare, ik werd zeiknat. Ik had wel mijn zeiljack aan maar niet de zeilbroek. Mijn spijkerbroek is daardoor schoner geworden, er zat nog vuil van het anker aan.
In de jachthaven van Idö werd ik door een Duitse zeiler verwezen naar een plekje aan een langssteiger. We lagen beide op hetzelfde moment in Mariehamn. Bijna alle schepen liggen hier aan een “achtertamp”. Dit is een lijn die van de steiger naar een betonblok onder water gaat. Je gebruikt deze lijn als een ankerlijn. Anderen maken vast met behulp van een hekanker.
Ik weet de weg op Idö, maar er is een klein eilandje naast Idö over een bruggetje te bereiken. Norra Bockholmen. Een beauty van een eiland. Hier heerst de natuur, er zijn geen andere mensen op het eilandje. Je ziet naaldbomen, loofbomen, heide, mos waarin je centimeters wegzakt, paddenstoelen en vooral veel grote rotsblokken. Het paadje dat ik volg is erg smal, vaak is er geen pad en loop je over de rotsen.
Ook breng ik nog een bezoekje aan de uitkijktoren op Idö. Deze toren werd vroeger gebruikt door de loodsen. Een deel van hun apparatuur bevindt zich nog in de toren.
Vooral het bezoekje aan het kleine eilandje Norra Bockholmen maakt mijn stemming een ietsje beter; ik heb de pest in! Tot en met donderdag staat er een fikse oostenwind en om Gotland te bereiken moet ik naar het oosten. 50 mijl tegenwind kan, maar ik wil het niet! De gemelde golfhoogte is 1,5 meter. Het vergt te veel van de Almare en van zijn schipper. Jammer, ik had me verheugd op een bezoek aan o.a. Visby.
Meer dan 5 dagen wachten op een betere wind wil ik ook niet.
Hoera, kleinkind Tijn is jarig. Acht jaar. Hij heeft geen tijd om aan de telefoon te komen want hij zit midden in een computergame.
Morgen zet ik koers naar Byxelkrok op het eiland Öland.
Dag 78; zondag 16 augustus 2015: Idö – Byxelkrok:
’s Morgens moet eerst de genua worden vervangen door de fok. En de watertank moet worden gevuld anders heb ik geen koffie. Ik vertrek niet zonder een gevulde thermosfles koffie.
Iets na tienen kan ik vertrekken en gelijk uit de haven de zeilen hijsen. Het wordt een echte zeildag. Byxelkrok bereik om drie uur. De laatste drie mijl tref ik windkracht 6. De motor werd slechts gebruikt om de havens uit en in te gaan.
Twee jaar geleden was de jachthaven van Byxelkrok boordevol. Volgens een buurman wilde de havenmeester een recordaantal aan schepen halen. Dat was in juli. Juli is de vakantiemaand in Zweden. In augustus beginnen de scholen weer. Daarom is de haven van Byxelkrok nu bijna leeg. Vanaf nu is er steeds plaats in de jachthavens in Zweden. In Denemarken en Duitsland is de vakantie meer gespreid.
Ook de winkels zijn op zondag minder lang open. Ik moet de boodschappen morgenvroeg doen.
Byxelkrok is een klein dorpje op het noordelijke deel van het eiland Öland. Op de laatste 12 Km wonen slechts 1200 mensen vertelde een Duitse voorbijganger. Hij heeft een zomerhuis op Öland.
Morgen hoop ik Revsudden te bereiken. Revsudden ligt op het eiland Skäggenäs.
Wat heeft De Vries toch met eilanden? Ik lees nu het boek “Over eilanden en andere streken” geschreven st serie boeken over eilanden. Eilanden blijven me fascineren. Vooral de kleine waarop geen of weinig mensen wonen. Je maakt er makkelijk contact met de bewoners. En je kunt er niet verdwalen. Eilanden zijn zo fijn overzichtelijk. In een stad ben je alleen tussen velen, op een eiland heb ik dat gevoel niet.
Het boek “Hoe de Noordzee ons vormde” heb ik intussen uitgelezen. Ik kreeg het van Theo & Judith en kan het een ieder aanbevelen. In het boek wordt de geschiedenis van ons land en de ons omringende landen beschreven. Op een eerlijke manier. In de nationale geschiedenisboeken wordt vaak gesjoemeld met de waarheid.
Morgen wordt het een lange zeildag, naar Skäggenäs is het bijna 40 mijl. De wind is gunstig!
Dag 79: maandag 17 augustus 2015: Byxelkok – Kalmar:
’s Morgens eerst boodschappen gedaan in de plaatselijke supermarkt. Ik wist de weg er naar toe nog.
De winkel gaat om 9 uur open en ik sta al om kwart voor negen voor de deur. Daarom een extra rondje gefietst. Om half tien is alles gestouwd aan boord en kan ik aan de volgende etappe beginnen.
De wind is erg afwisselend qua sterkte. Het varieert tussen windkracht 4 en 6. Maar overwegend heb ik halve wind. (Voor de landrotten: de wind komt van opzij) Dat geeft behoorlijke snelheden: de hoogste waarde was 9,1 knoop en een daggemiddelde van 6,6! Het betekent bovendien hard werken.
Na een uur ben ik ter hoogte van het bijzondere eiland Bla Jungfrau. Twee jaar geleden kom ik het niet bezoeken want het bootje was al volgeboekt. Nu is het bezoekseizoen net voorbij.
Ik ga Skäggenäs voorbij. Het is een kleine haven en de opening is naar het oosten gericht, daar waar de harde wind vandaan komt. De jachthaven Revsudden is geen Gasthamn en ik weet niet of ik er mag blijven overnachten. Twee redenen om door te varen. Met een rotgang gaat het door naar Kalmar.
Direct na de brug van Kalmar naar het eiland Öland ligt de Gasthamn van Kalmar. Gasten mogen niet naar de andere jachthavens in Kalmar!
Het systeem Gasthamn is een goedbedoeld, maar slecht systeem naar mijn mening. Ik ga liever naar een gewone jachthaven waar ook de locals liggen. Van hen kun je goede informatie verwachten over de te volgen route. De Zweden zijn meer bezitterig, ze wensen hun plaats in de jachthaven niet te delen met anderen. In de Nederlandse verenigingshavens stel je wel je plekje ter beschikking. De bezoekers betalen dus voor jouw ligplaats. Het brengt profijt voor de vereniging en je betaalt zelf minder jaar liggeld.
Omdat ik moe ben aan het einde van deze lange dagreis van ongeveer 45 mijl vergis ik me in de richting van de Gasthamn en kom eerst in twee lokale havens waar ik niet mag liggen. In de eerste haven loop ik vast; te weinig diepgang. Door de kiel hoog te draaien kom ik weer los en kom weer in een verkeerde haven uit.
Omdat ik nu wel de GPS goed aflees weet ik de richting naar de Gasthamn en probeer deze te bereiken. Dat was ook weer fout want halverwege knal ik met de kiel op een rots. Boem is weer ho! En het geeft een deuk in mijn zelfvertrouwen. Met een grote bocht bereik ik de ingang van de juiste haven.
Uiteindelijk maak ik vast tussen twee grote Duitse zeilschepen en wordt bij het vastmaken geholpen door de Zwitserse buurman Hans die ik in Byxelkrok had leren kennen.
Ik besluit om morgen hier te blijven, een rustdag te nemen en Kalmar te verkennen.
Dag 80; dinsdag 18 augustus 2015: Rustdag Kalmar:
Deze rustdag was echt nodig, het is niet goed om iedere dag van haven naar haven te varen.
Deze morgen breng ik dan ook in alle rust door en lees veel. Daarna doe ik de boodschappen en ga naar de apotheek. Ik heb weer last van een koortslip. Ik krijg een tube zalf mee en het advies af en toe een paracetamol te nemen. Door al die dagen in de buitenlucht en de stress die het zeilen af en toe geeft heb ik een overdosis gehad met als gevolg een koortslip.
Het weer is nog erg goed, beter dan in Nederland zag ik op het journaal.
Wel was er ook vandaag veel wind. Ook in de haven gaat de Almare behoorlijk op en neer.
’s Middags heb ik Kalmar bezocht, op de fiets en kon zo alle mooie plekjes fotograferen. De toren, de kerk en het slot. Kalmar is een kleine stad. In één dag kun je er veel bekijken.
’s Avonds werd ik uitgenodigd door Hans en Monica uit Zwitserland. Zij hebben hun zeilschip de Libertine in Heiligenhafen ondergebracht en maken vooral zeilreizen op de Oostzee. We zagen elkaar regelmatig op onze route en hebben beide een reisblog.
Nu is het na elven, tijd om te gaan pitten. Morgen is er minder wind en wil ik naar Kristansopel.
Daarna naar Utklippan, Hanö, Simrishamn, Ystad, Gislovs Läge, Klintholm Havn, Gedser, Grossenbroder Fähre, Laboe, het Kieler Kanaal. Daarna wordt het erg afhankelijk van de wind. Bij een totaal verkeerde wind via Otterndorff, de mast strijken en naar Bremerhaven, of via de Eider naar Tönning en Helgoland, of bij oostenwind of weinig wind via Cuxhaven naar Wangerooge. In het Kieler Kanaal moeten er knopen worden doorgehakt. Binnen veertien dagen kan ik daar zijn. Ondertussen heb ik gehoord dat de staande mast route door Nederland gesloten is vanwege twee gevallen hijskranen in Alphen aan de Rijn. De werkzaamheden duren daar zeker twee maanden. Ik moet dus vanaf Amsterdam naar IJmuiden, Scheveningen en door het Slijkgat richting het Haringvliet om in Numansdorp te kunnen arriveren.
Wellicht moet ik een alternatieve route kiezen en nog meer de motor gebruiken? Ik weet het nog niet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
