Zeilen naar de Oostzee

REISBLOG 14:
Dag 66; dinsdag 4 augustus 2015: Hellsö op het eiland Kökar:
’s Morgens vroeg bij het opstaan is het al 17 graden. Het wordt een zonnige dag. Ik doe het kalmpjes aan. Douchen, ontbijten, slaapzakken luchten, koffie drinken en lezen. Ik sleep mijn laptop naar de winkel. Ernaast is een picknicktafel waar ik op het internet kan. Reisblog 13 – een erg lange – kon worden verzonden.
Daarna spring ik op de fiets en maak een complete toer over het eiland. De winkel in Karby rijd ik voorlopig voorbij. Ik ga door tot Sandvik waar een camping en een jachthaven is. Daar ontmoet ik dezelfde Zweedse mensen die ook op Jurmo en Hellsö waren. Het lijkt erop dat ik ze achtervolg. Maar nu op de fiets. Zij geven me nog enkele tips voor mijn bezoek aan Zweden. Ik lunch er ook, een Älandse soep met zalm en aardappelen erin met twee broodjes. Dan rijd ik door tot het eind van Kökar. Daar is het schiereiland Hamnö waar een mooi kerkje staat. Zoals je in deze streken vaak ziet is de toren naast de kerk gebouwd.
Op de terugweg stop ik in Karby voor de boodschappen. Het is een kleine winkel met een geringe voorraad. Maar ik kom de komende dagen wel door. Daarna fiets ik terug naar Hellsö. Meer dan 20 Km gefietst.
Op het eiland is erg weinig verkeer. De auto’s hebben hun eigen Älands kenteken met blauwe letters en cijfers. Ze beginnen alle met AL. Ik zie steeds dezelfde vrachtwagen rijden. Waarschijnlijk regelt de chauffeur ervan alle vrachtverkeer op het eiland.
In de namiddag 4 jerrycans benzine gekocht.
’s Avonds een bezoek gebracht aan het zeilschip Motivatie met als thuishaven Strijensas. Het is een Winner 950, een mooi schip. Het schip heeft een Duitse eigenaar: Johannes uit Düsseldorf. Hij vaart samen met Renate. We hebben onze reisblog gegevens uitgewisseld.
Morgen wil ik naar Degerby. Er is een route binnendoor maar deze route is slechts geschikt voor motorboten want er is een brug onderweg met een doorvaarthoogte van 5,3 meter. Ik moet op tijd vertrekken want in de namiddag wordt meer wind verwacht.
Dag 67; woensdag 5 augustus 2015: Hellsö – Degerby:

Ik vertrek om kwart voor acht uit het haventje van Hellsö. Er staat veel wind en uit de goede richting. Er kan worden gezeild! Af en toe gaat het erg snel, boven de 7 knopen. Ook voor zeiljachten met een diepgang van minder dan 2,4 meter is er een tussendoor route. Met enige moeite vond ik de ingang van deze route.
En inderdaad, af en toe is er een diepte van minder dan 3 meter. Door de vele eilandjes is deze route erg beschut.
Na de tussendoor route is Degerby in zicht en kan ik de zeilen strijken en de stootwillen en landvasten aanbrengen. Al om 12 uur maak ik de Almare vast in de jachthaven van Degerby. Erg vroeg om op te houden maar er wordt voor de middag veel wind verwacht, ik kies voor zekerheid. Nadat ik heb vastgemaakt begint het te plenzen van de regen. Ik verstop me in de kajuit en val prompt in slaap.
In Degerby is niets te beleven. De pont brengt er veel toeristen die zich vervolgens weer verdelen over een aantal eilanden. Die eilanden zijn weer met elkaar verbonden door bruggen of dammen.
De jachthaven heet Degerby Föglö hoewel Degerby op het eiland Degerö ligt en Föglö het eiland ernaast is. Er is een winkel in Degerby waar ze van alles verkopen. De winkel lijkt wel het centrale punt voor al de eilanden. Het liggeld mag je er ook betalen.
Ik maak een kleine wandeling door het plaatsje maar moet schuilen voor de regen, dat kan in een klein museumpje met veel oude foto’s. Allen met voor mij onleesbare Zweedse teksten.
Je kunt Degerby als overnachtingshaven gebruiken, veel heeft het verder niet te bieden. Of wordt mijn mening beïnvloed door de regen? Tegen de avond werd het droog en repareerde ik het grootzeil. Daar waar het zeil de zaling raakt was een naad los over ongeveer 10 cm. De naad heb ik opnieuw met de hand genaaid. Met de speciale kromme naald want je kunt tijdens het naaien niet aan beide zijden van het zeil werken.
Morgen vaar ik naar Mariehamn. Vermoedelijk blijf ik er twee dagen en zet daarna koers naar Zweden.
Nog bedankt voor alle reacties, ik merk dat mijn teksten worden gelezen.

Dag 68; donderdag 6 augustus 2015: Degerby - Mariehamn:
Rodhamn bezoek ik niet want het ligt op te korte afstand van Degerby. Ik ga door naar Mariehamn, de hoofdstad van Äland. Het duurt eventjes voordat ik op de juiste route zit. Na 10 mijl verandert mijn koers en kan ik het grootzeil hijsen. De reparatie aan het zeil is gelukt! De motor blijft aan; er is weinig wind. Na 20,3 mijl bereik ik om 13.15 uur Mariehamn. Wist je dat Äland een land zonder krijgsmacht is?
Twee grote veerschepen verlaten bij mijn aankomst de haven om plaats te maken voor weer twee veerschepen. Ik zie dus vier grote veerschepen tegelijkertijd.
Mariehamn is een stadje, je ziet er zelfs verkeerslichten. In de buitenwijken zie je nog veel houten huizen. Er is een groot winkelcentrum. Je kunt hier alles kopen.
De faciliteiten in de jachthaven zijn erg goed. Veel beter dan wat ik tot nu toe onderweg zag.
De twee belangrijke bezienswaardigheden zijn het museum (wordt op dit moment verbouwd) en het oude grote zeilschip Pommern. Dit schip wil ik morgen bezoeken.
’s Middags liet de zon zich weer zien, komt de zomer eindelijk naar het hoge Noorden?
In Helsinki was ik ongeveer 850 mijl verwijderd van mijn thuishaven Numansdorp. Daarna ging ik naar het zuidwesten om nu in Mariehamn aan te komen. Nu is de afstand nog 723 mijl. Overmorgen vaar ik naar het vasteland van Zweden, daarna gaat de reis voornamelijk zuidwaarts.
Dag 69; vrijdag 7 augustus 2015: Mariehamn:
De dag begint zonnig maar in de namiddag gaat het misten en wordt het kouder. Vanaf mijn scheepje is het grote zeilschip Pommern nog net te zien.
Wat doe ik op een rustdag? Boodschappen, voor de komende dagen is er nu voldoende eten aan boord. De watertank heb ik gevuld. Benzine gekocht. Dit kon in de haven. De havenprijs is hoger dan aan een gewone pomp. Het kooktoestel gevuld met brandspiritus. En de was gedaan. Deze keer had ik geen problemen met de wasmachine en de droger. Daarna de Pommern bezocht. Dit zegt Wikipedia over de Pommern:

The Pommern, voorheen de Mneme (1903–1908), is een stalen windjammer. Ze is een viermastbark, gebouwd in 1903 in Glasgow in de scheepswerf J. Reid & Co. De Pommern is een van de Flying P-Liners: beroemde zeilschepen van de Duitse rederij F. Laeisz, waarvan de namen allemaal met de letter 'P' begonnen. Voor de Hamburger rederij B. Wencke Söhne en na diens faillissement voor de eveneens Hamburgse reder Laeisz vervoerde ze steenkool naar Chili en salpeter terug naar Europa. In 1923 werd ze aangekocht door Gustaf Erikson uit Mariehamn in Åland, die het schip tot aan de Tweede Wereldoorlog gebruikte voor graantransport vanuit de Spencergolf aan de zuidkust van Australië naar Engeland of Ierland. Het schip won tweemaal een graanregatta: in 1930 en 1937. Na de oorlog werd ze als museumschip geschonken aan de gemeente Mariehamn.
Het schip heeft beide wereldoorlogen onbeschadigd doorstaan en in al haar reizen zijn er slechts vier bemanningsleden op zee overleden. Het schip ligt momenteel nog steeds als museumschip in de westelijke haven van Mariehamn en wordt jaarlijks door duizenden toeristen bezocht.
Morgen vertrek ik naar Kapellskär in Zweden. Volgens mijn Zweedse buurman is het niet noodzakelijk om in jachthavens te overnachten. Hij doet het maar zelden. Gewoon aan de rotsen vastmaken, zegt hij.
Omdat hier in Mariehamn een goede internetverbinding is verstuur ik reisblog 14 nu.