Zeilen naar de Oostzee.

REISBLOG 12:
Dag 53; woensdag 22 juli 2015: verwaaidag in Dirhami:
Het lukte gisteravond toch nog het reisblog te verzenden. Ook kon ik de weerprogramma’s raadplegen en ik kwam tot de conclusie dat het beter is om nog een nachtje bij te boeken. Donderdag is er minder wind en zeil ik naar Lohusalu. Hemelsbreed is het een afstand van 24,6 mijl. Omdat ik enkele landtongen moet omzeilen zal het een grotere afstand zijn. Daarna is Tallinn in zicht. Echter, vrijdag zal er weer veel wind zijn en ben ik waarschijnlijk gedwongen zijn ook in Lohusalu een dag langer te blijven.
Misschien is er een wasmachine, kan ik de was doen, de waszak is vol.
Ik heb weer een E-book uitgelezen. Hélena, geschreven door Edwin de Vries. (Juist, die andere Edwin) Het
boek gaat over zijn allergie voor honden, zijn liefde voor de hond Hélena en vooral over het veel te jong overlijden van zijn zoontje. Vooral vanwege de herkenning een echte tranentrekker.
Gefietst door de omgeving en gewandeld door de bossen. In de bossen was het windstil maar in de jachthaven loeide de wind door de stagen. Hoewel je hier redelijk beschut ligt ging de Almare toch erg op en neer. Ondanks de harde wind vertrok een Duits schip in de namiddag. Een Fins schip arriveerde en verloor een stootwil in de kleine havenopening. Ik ben naar de overkant van de haven over het strandje gelopen naar de plaats waar de stootwil zou aanspoelen. De eigenaar was verrast dat ik de wil bij hem aan boord terugbracht. Voor mij was het een leuke strandwandeling.
Omdat ik aan het begin van de haven lig word ik vaak aangesproken door Esten, Finnen en Duitsers. De oudere Estlanders spreken slecht Engels, de Finnen spreken bijna allemaal Engels en met de Duitsers spreek ik uiteraard in het Duits. Eén Duitser sprak een paar woorden Nederlands.
Je merkt het; veel te vertellen heb ik niet.
Dag 54: donderdag 23 juli 2015: Dirhami – Tallinn:
Om kwart over vijf werd ik wakker. Wat te doen? Omdraaien en verder slapen? Nee, ik ga eruit en besluit vroeg te vertrekken. En ik ga niet naar Lohusalu maar in één etappe naar Tallinn. Volgens de Finnen een afstand van 50 mijl.
In de haven de zeilen gehesen. De motor helpt weer mee, want er is vooral in het begin te weinig wind. Later wordt het beter en kan de motor uit. Om vier uur– na 43 mijl - maak ik de Almare vast in Pirita Sadam. Sadam = haven!
Je kunt ook bij de oude stad liggen maar daar is het liggeld E50,-. In deze haven betaal ik E17,-! En met mijn vouwfietsje kan ik naar de oude stad rijden. Men beweert dat Tallinn de oudste stad van Europa is.
Van de stad heb ik nog niets gezien, na aankomst ging het regenen. Ik sloot me op aan boord.
Er is hier een wasmachine maar de droger is kapot, dat schiet niet op.
Morgen gaat het weer hard waaien, maar dan kun je wel een stad bezoeken.
De wind is nu al fel. Ik lig langs een kade, met de boeg in de wind. Het wordt een onrustige nacht.
Dag 55; vrijdag 24 juli 2015: Tallinn:
Gisteren knalde de giek tegen mijn linker heup. Dat had fatale gevolgen kunnen hebben. Daarover later. Tijdens het lopen is het gevoelig, maar met fietsen heb ik geen moeite.
Gisteravond ging het hard waaien, toch heb ik goed geslapen vannacht. Nu staat er windkracht 6 en meer.
De buurman wil een andere plek want zijn schip gaat te erg op en neer tijdens de storm. Hij is zo verstandig om toch te blijven liggen want bij deze harde wind is het slecht manoeuvreren met zijn grote boot.
4 jerrycans benzine gehaald en boodschappen gedaan bij een gigantische supermarkt. (Server)
’s Middags met tegenwind naar de oude binnenstad van Tallinn gefietst. Tallinn is in de Hanze tijd een bloeiende stad geweest en er zijn erg veel oude gebouwen blijven staan. In de binnenstad hoor je alle talen.
In de binnenstad kun je nauwelijks fietsen en mijn heup protesteert maar is minder gevoelig dan gisteren.
Met de wind in de rug fiets ik terug naar de haven. Ik moet de automatische piloot demonteren.
Ik had gisteren net de fok gestreken, liep naar het achterschip en de giek kwam over. Dat kwam door een plotselinge koersverandering van de automatische piloot. De piloot bestaat uit drie elementen, de elektronica, het mechanische deel met de duwstang en een kompasje. Het kompasje was de boosdoener. Ik heb het kleine apparaatje voorzichtig uitgebouwd en schoongemaakt. Na montage leek de piloot weer goed te werken maar de echte test komt morgen op de oversteek naar Helsinki. Afstand: ongeveer 43 mijl.
Intussen is de wind gaan minderen.

Dag 56; zaterdag 25 juli 2015: Tallinn – Helsinki:
Ben om kwart over vijf wakker en besluit gelijk op te staan om vroeg te kunnen vertrekken. Gisteren stormde het maar nu is het rustig. Morgen is er weer veel wind, daarom ga ik nu naar Helsinki omdat het kan. Tallinn is trouwens wel de moeite waard om langer te blijven.
Van de bijna 40 mijl kan er 30 mijl worden gezeild. De rest van de afstand gaat op motor en zeil. Ben 9,5 uur onderweg en maak om 16.00 uur vast in de Jachthaven Lauttassaaren aan de westkant van Helsinki. Ik kies met opzet voor deze haven want hier kan ik zeekaart C van Finland (Aland) kopen. En wellicht een nieuwe automatische piloot. Het apparaat doet het wel en doet het niet, is dus onbetrouwbaar. Mijn “reparatie” heeft niet geholpen. Mijn heup doet minder pijn!
Er waren veel lege plekken in de jachthaven maar dit zijn meestal vaste plekken. Er blijkt een apart hoekje voor gasten te zijn. Ik mag ook op H6 liggen maar de assistent havenmeester kan me niet duidelijk maken waar dat is. Ik vaar door de hele haven en word het spuugzat. Heb je 9,5 uur gevaren en moet je nog zoeken naar een ligplaats. Anderen weten ook niet waar H6 is. Ik keer terug naar de gastenplekken en maak daar vast tussen een hekboei en de kade.
Na 8 weken ben ik dus in Finland aangekomen. Hierna kan ik aan de terugreis beginnen. Eerst westwaarts via Aland, daarna Zweden, Denemarken, Duitsland en Nederland.

Dag 57; zondag 26 juli 2015: Helsinki:
Eindelijk weer een volledige nacht geslapen. Ik doe het rustig aan vandaag. Boodschappen doen kan hier op zondag na 12 uur. Daarom wil ik eerst de was doen. In het toiletgebouw staan een wasmachine en een droger. Aan de muur is een gebruiksaanwijzing in het Fins en Engels. Hoe te bedienen en hoe te betalen.
Ik heb bijna altijd problemen met vreemde wasmachines. Deze is erg klein. Ik moet de was in twee etappes doen. De vorige gebruiker had problemen met de droger. Hij haalde de havenmeester erbij. Ik had problemen bij de tweede was; de deur wilde niet sluiten. Ook dat werd opgelost. De tweede was kwam kletsnat uit de machine. Daardoor was de droger erg lang bezig. Daardoor werd de gehele middag aan de was besteed.
Van Helsinki heb ik slechts het deel rondom de jachthaven gezien op weg naar de supermarkt.
Omdat ik nog een zeekaart, zeilreparatie tape en een nieuwe automatische piloot wil kopen ben ik morgen een deel van de dag bezig. Wellicht heb ik daarna tijd om naar het centrum te fietsen en om een kapper te vinden.
Hier in deze haven kan ik weer op het internet, alle e-mail heb ik doorgenomen, mijn financiële toestand heb ik bekeken en ik kon weer het komende weer bekijken. Volgens de Finnen is dit een waardeloze zomer.
Maar in Nederland was het de laatste dagen ook slecht, een echte zomerstorm hebben jullie gehad.
Vanaf nu gaat mijn reis door de Scheren van Finland en Aland. Meestal zit ik in beschut gebied. Mijn volgende haven wordt vermoedelijk Porkkola.